Mihenk

Şiir, insanın ruhunda tezahür ve tecessüm eden, hiçbir zaman ve hiçbir dilde ifade edilemeyecek, duygu-lar üstü ve bütün duyguları mündemiç, tek kelimelik; yekpare, soyut ama en bizden olan varlıktır. Ey okuyucu! Ruhlarımızla kurduğumuz bağ birbirimizi bilmeden ve tanımadan bizleri dertdaş, sözdaş, yü-rekdaş yapacak ve günü geldiğinde hepimiz koca bir ailenin birbirini bilmeyen fakat birbirinin acısıyla dertlenen üyeleri olacağız. Kimi şiirlerin karanlık, kimilerinin yağmurlu, kimilerinin fırtınalı; kimilerinin bağırıyor, kimilerinin fısıldıyor, kimilerinin de kahkaha atıyor olduğunu herhâlde hatırlatmaya gerek yoktur. Nitekim şiir, insan ruhunun ta kendisidir ve hepimiz şiirlerde saklı bu duygularla kendimiz olmak vasfını kazanıyoruz.

(Tanıtım Bülteninden)