Zilya

BİLİR MİSİN

Uzun geçen bir gecenin ardından sensizliği anımsamak,

Ne kötüydü,

Ne zordu...

Seni arayıp karşımda sensizliği bulmak,

Ne umut kırıcı,

Ne can sıkıcıydı...

Yolda yürüyüp her an sensizliğe koşmak,

Ne bedbaht bir duygu,

Ne bitkin yorgunluktu...

Mevsimler gibiydi gidişin,

Peşin sıra sürükledin sarı yaprakları peşinden…

Sen şimdi,

Kaç mevsim geçersin yüreğimden?

Bilir misin?

Bilemezsin!

Kaç kış güneşi düşer topraklara?

Kaç kar tanesi yağar saçlarıma?

Kaç ışık huzmesi dönüşür buluta?

Kaç yağmur damlası ıslatır beni yokluğunda?

Bilir misin?

Bilemezsin!

Nereden bileceksin ki?

Sen hiç sevmedin ki...

Sen sadece gitmeyi bilirsin!

Terk etmeyi...

Dönmemeyi!

Ha bir de gülmeyi,

Öyle güzel gülüyorsun ki...

(Tanıtım Bülteninden)