Ağzı Süt Kokan Kelebek

SARIASMA

En çok tırnakları uzuyor kalbimin

incitmekten korkarak kesiyorum

törpü payını kaçırarak arada.

Gözlerimde kimliği ayrık kış kuraklığı

tövbekâr baharların ardından bakakalmış.

Tanıdık ölüler, balkonumda bir kış, içimde

bir kuş; yedi sarı yirmi üç kara yıl yaşında

bir sarıasma.

Gözlerimde on yıllar artığı suskun bulutlar

zihnim zikir yorgunu, sarsılmaktan

dökülmüş raflarındaki kitaplar

taşlaşmış adını yutmaktan dilim.

Belkiler de ölür zamanın dolambaçlarında

alev rengi kuşkular içinde dönelerken çaresiz

ölür mavi bir gecenin lacivert koynunda.

Aklara bürünmüş suretler, kapılar ötesinden

usulca dönüyor avluma puslar içinde.

(Tanıtım Bülteninden)