Altıncı Hikaye

“Harfler, anne karnındaki çocuk gibidirler, insan suretindedirler; ama konuşamazlar.”

Yeni yetme acemi “sözcük”lerle değil, yaşını başını almış tecrübeli “kelime”lerle kuruyor hikâyelerini yazar, bu yönüyle yıkıcılığı huy edinmiş modernizmi reddederek geleneğe bağlanıyor; ama oraya çakılıp kalmıyor, yol açıcı bir özgürlük ve özgünlük arzusuyla yürüyor adeta. Dilin bir din gibi seçim işi, üslubun ise tarih içerisinde konuşlanmak olduğunun farkında. Bu bakımdan Tanpınar'la akraba.

-Zafer Acar /Şair-Yazar -

Altıncı Hikâye, geleneksel bir anlatı tarzını yerli yerinde kullanılan modern ve postmodern öğelerle harmanlayarak geçmiş ile hâli ustalıkla buluşturan hikâyelerin içine çeker bizi… Altıncı Hikâye'deki hikâyeler kendi başlarına bağımsız birer anlatı olmakla birlikte, yazarın zamanı ve mekânı kullanışındaki ustalık, onları sanki tek ve büyük bir anlatının parçaları hâline dönüştürüyor. Bu yüzden yeniden ve yeniden okumaya davet ediyor okuru…

-Nuri Sağlam / AkademisyenYazar-

Ömer Seyfettin hikâyesi diyebileceğimiz anlatılardaki entrikalar, cinayetler, pusular ve insanüstü karışık olay zincirlemeleri ile aynı zamanda bir sosyoloji değerlendirmesiyle karşımıza çıkan hikâyeleri her okur kendine göre tamamlıyor…

-İsa Çolaker / Akademisyen Yazar-

(Tanıtım Bülteninden)