Ankara Garı

...
düş zamanıydı
Ankara Zonguldak treninde
keder bulaştı sesime
Türkçe götürdüm şiir getirdim
bir zaman
...

Seksenlerin ikici yarısıydı, ülke baştanbaşa acı yüklüydü; bense terk edilmiştim, yalnızdım, mutsuzdum, kederden geberiyor(d)um. Yolculuğum Ankara Garı'ndan başlıyor, Türkçe götürüp şiir getiriyordum Ilgaz Dağları'ndan. Kederi şiire dönüştürüyordum.

'kan zamanı' geldi sonra, acı da keder de ... öylece kalakaldı ciğerimizde.

Şiir öylece kalakaldı yüreğimizde.
Nusret Gürgöz

(Tanıtım Bülteninden)