Araf

Diyordum ki ne için yaşamalı insan

Neye inanmalı,

Kendisini var edene mi adımlamalı

Yoksa tutsak edilmiş değerlere mi koşmalı

Araf bunun adı

Ne bir adım ileri ne bir adım geri

Aynı yerdeyiz işte, hepimiz aynı şeyin peşinde

Farklı olursan yaşayamazsın, un ufak edilirsin

Biçare hazırlarsın sonunu

Bastığın toprak oturduğun taş tanığın olur

Kendinle kalırsın

Tutsak edilene koş hırsla, at sırtındaki yükü

Bu değil mi senden istenen, benden, bizden istenen

Var olamazsın işte kendin olursan

Anla bunu, yol al

Eğil sana doğru diyene, yaşamak için

Bak işte katılırsan kalabalığa yol da senin, sefil yolculuk da.

Yurdanur Kaya; zorlamadan uzak, duru Türkçesiyle kaleme aldığı şiirlerinde, pek çok insanın ucundan kıyısından üzerine düşündüğü konuları kendine özgü bakış açısıyla irdeliyor.

(Tanıtım Bülteninden)