Bahab

Anlattım

Annem ağladı

-Annem ki en mahzunuydu evin

Giysiler dikerdi hep acıya sessizlikten-

Sonra sessizce bahçeye çıktım

Elimde bir şişe votkayla

Çiçek açmış ayva ağacının altına oturup

Dağlarına baktım çocukluğumun

Geç bir vakit yıldızlara karşı

Döşeğime uzandım

Ve kendimden başka herkesi bağışladım

(Tanıtım Bülteninden)