Beyaz Geceler

“Genç adam St. Petersburg'un kasvetli ve beyaz gecelerindan birinde, tesadüfen kendisi gibi yalnız olan bir genç kızla tanışır. Genç kızla beraber dört beyaz gece boyunca St. Petersburg'un sokaklarında dolaşırlar. Genç kız bir yıldır haber alamadığı sevgilisini beklemektedir. Genç adam ve kız birbirlerine yakınlaşarak karamsarlıklarını unuturlar. Üçüncü gecenin sonunda genç kız beklediği sevgilisine kavuşunca genç adamla yaşadığı birkaç beyaz gecelik zarif aşkı yine zarifçe bitirerek sevgilisine döner. Kitabın kahramanına da yine eskisi gibi hayalperest yaşantısına geri dönmek kalmıştır.” "Beyaz Geceler Dostoyevski’nin en özel, en ayrıksı kitabı. Burada bizi etkileyen şey kitabın ve kahramanlarının bu saflığından gelen hafiflik, bir çeşit çocuksu dürüstlük ve bizi yormayan melodramlardan alabileceğimiz bir mutluluk duygusu." Orhan Pamuk "Büyük Petro, tanık olamadı gerçi ama; Petersburg, maliyeti o kadar düşük, öz gücü de o kadar yüksek bir ifadeyle, bir edebi anlatımla dünya çapında ünlendi. Dostoyevski, Beyaz Geceler’i yazdı çünkü."

- Pakize Barişta