Bir Hiç İçin Gece Dansı

İnsanlık tarihi boyunca kalemini/fırçasını çalıştıranların en önemli işleri ‘spekülasyon'dur. Gerçekliğin ayak izleri üzerinde yaptıkları tahrifatlar sonucunda edindikleri statükonun korunabilmesi, bundan aldıkları hazzın sürekli kılınabilmesi için “bir iki üç daha fazla spekülasyon” şiarını benimsemişlerdir. Doğrusu “entelektüel şiddet”in ulaştığı doruk noktayı kestirmekte bugün çok ciddi sıkıntılar çekildiği kanısındayım.

Sadomazoşistliğin harfleri işkence, çizgileri yok etme aracına dönüştürmedeki ustalığını, başarısını kim göz ardı edebilir ki?...

‘Av ile Avcı'nın ‘bir hiç için gece dansı'na başladıkları günden bu yana entelektüeller büyük bir hazla, iştahla bu aşkın hiç bitmemesi için ne gerekiyorsa yapmışlardır. Suça teşvikin yazıcıları, azmettiriciliğin çizicileri olmaktan her zaman hoşnut kalmışlardır. Düşünürler, felsefeciler, sanatçılar, edebiyatçılar kan ve gözyaşı üzerine kurdukları yapıtlarının çökmemesi için suça dolaylı katılımın sembolleri haline gelmişlerdir.

Bataklığın sinemasına gidip koltuklarına yerleştiklerinde oburluklarına diyecek yoktur; ne kalemleri doyar ne de fırçaları... Durdurak bilmeden imgeler, metaforlar, aforizmalar mideye indirilir; gerçekliği kemirmekte, tahrif etmekte, talan etmekte üstlerine yoktur doğrusu…

(Tanıtım Bülteninden)