Bir Kağıt Daha

Biliyorum, bazen derin bir acı, insana, ölmemesini söyler. Çünkü ölse de o acıdan kurtulamayacak gibidir, en iyisi onu burada halletmektir, toprağın üstünde ve canlıyken. Bazı hayatlar vardır, bir acıyı telafi etmek için acımasızca uzamışlardır. Bazı hayatlar da bir mutluluğa, o mutluluğun yaşandığı ana çivi çakarlar. Ama çok az insan mutluluğu hafızasında tekrarlamak için yaşar, çoğu acısını ödetir yaşama. Günleri söke söke alır yaşamın cebinden. Seçenek diyorsun, ben sadece, –şansım olsun veya olmasın– beni yaşatacak şeyi seçiyorum.
Gustav, aklını bir çantada taşıyan, bütün benliği bir çantaya sıkışmış bir karakterdir. Birden tutunduğu aşk, onu bir yandan başka biri olmaya zorlarken diğer yandan benliğinin bütün gizlerinin ortaya çıkmasına neden olur. Elinde çantası, kendi gerçekliğiyle bütün bir dünya arasında gidip gelen Gustav, benliği, aşkı ve hayatındaki onca insanla yüzleşmek zorunda kalır ve hikâye başlar.
Bu romana bir çanta, bir adam, bir kadın, yardımsever bir kadın, bir iblis, cehennemin bir parçası, bir leylek, bir balık, birkaç yıldız, bir rahibe ve daha birçok şey sığdı.

(Tanıtım Bülteninden)