Bir Martının Anıları

Nasıl anlatsam içimdeki çığlığı?
Karanlıkların içinde tüm zamanlarımı anlatıyor. Bir
duysanız, ortalık aydınlanırken gerçeklere varışım siz olurdu, özgürce kucaklardık masmavi göğü ve toprağı. Tebessümler bırakırdık birbirimize rengârenk.
Umutlarımız olurdu belki. Savaşarak kazanırdık kaybedişlerimizin acısını. Hüzünleri beraber yaşardık, hiç uğrayamadığımız hayallerimize.
Geriye dönüp baktığımızda, mücadelelerle geçen yıllarımız en güzel anılarımız olurdu.
O hiç gezemediğimiz dağları, sonsuz denizleri, büyük ormanları aşmış olurduk tüm zamanlarımızda, durmadan, dinlenmeden bu büyük ve özgür sandığımız dünyada.

(Tanıtım Bülteninden)