Büyük İkramiye

Bir ayrılık hikayesi bu yazılan; Bir yuva var yıkılan, ama bir hayat da var yeniden kurulan. Ders alır belki okuyan, başkalarının hatalarından. Fakat heyhat, var mı öğrenilen yaşamadan, o halde ne diye yazılır hikâye, roman?
Ey okur bu soruyu es geçme bu kitabı okumadan, belki sen bulursun ben cevaplamadan. Şiddetli geçimsizlik değil şiddetli sessizlikti sanki ayrılmalarına neden olan. Haykırsalar bile birbirlerini duymuyorlardı anlaşılan… Sözleri çıksa da ağızdan, girmiyordu ikisinin de kulağından. Bir öpücük bile çıkmaz olmuştu iki dudaktan.
Fırsat bildi bunu Bir şeytan. Yaklaştı an be an hem de aralarına hiç nifak sokmadan. İşbirliği yaptı zaman, ne de olsa birbirlerine olmuşlardı artık yaban.
Hayalleri vardı henüz gerçek olmayan, ölemezlerdi yaşamadan. Bunu hatırlasın yeterdi kadın ve adam.

(Tanıtım Bülteninden)