Çocuk Kalbi

Ögretmenim giderken bana:
- Söyle bakalım, Enrico, dedi. Artık zor problemler çözdüğün, uzun kompozisyonlar yazdığın halde hâlâ eski öğretmenini seviyor musun ?
Beni öptü ve merdivenin dibinden bana seslendi:
- Sakın beni unutma, tamam mı Enrico!
Ah, benim iyi yürekli öğretmenim, seni hiç, hiçbir zaman unutmayacağım! Büyüdüğüm zaman bile, seni öğrencilerinin arasında bulmaya geleceğim. Gelecekte ne zaman bir okulun yakınından geçecek, bir öğretmenin sesini duyacak olursam, sanki senin sesini duyarmış gibi olacağım. Pek çok şeyler öğrendiğim, zaman zaman seni hasta ve yorgun ama daima canla başla çabalar gördüğüm sınıfında geçirdiğim o bir yılı hatırlayacağım. Sen her zaman herkesi hoş görürdün. Birisi kötü yazı yazmayı âdet edinse ümidin kırılır, müdürler bizi imtihan ettiği zaman titrer, güler yüzlü olduğumuz zaman mutlu olurdun. Her zaman iyiydin ve bizleri bir anne gibi severdin. Seni hiç ama hiçbir zaman unutmayacağım, sevgili öğretmenim.
Çocuk Kalbi: On iki yaşındaki Enrico’nun bir ders yılı içinde ailesi, arkadaşları ve öğretmenleriyle birlikte yaşadığı acı, tatlı olayları anlattığı günlüğüdür.