Dağlı

Başımı kaldırınca ta uzakta, kuzeydeki dağlar çarptı gözüme. O zaman anamı ve evimizi düşündüm yeniden. Düşündükçe bir tuhaf oldum. Sonunda okulumuzun olmayışında buldum bütün suçu. Bizim köye de yol gitse, okul yapılsa buralarda olmazdım şimdi. Deminki çocuklar gibi okula giderdim ben de. Kamyonlar, traktörler gelirdi köyümüze. Bunları düşünürken sessizce suya atlayıp, yüzerek çocukların çoban olmadığı bir dünyayı aramak geldi aklıma. Sonra büyüyünce tekrar köyüme dönecek ve bir okul yaptırıp narçiçeği renginde traktör getirecektim çocuklara

(Tanıtım Bülteninden)