Dostun Gözyaşı

Vardığım meyhane ahşap yapıdan

Eğilerek girdim zar zor kapıdan

Çağırdı dostun biri beni sapadan

Gel gel diye sallıyordu elini

Eğildim kulağına sordum halini

Uzattı kadehe hemen elini

Anlattı başına bir bir geleni

Görmeliydin gözlerinin selini

Beni bu hallere koyan var dedi

Kim diye sorunca zalim yâr dedi

Çekilmez dedim de ölüm kâr dedi

Görmeliydin o titreyen elini

Silkinir gibi oldu yerinden

Sustu, sigarayı çekti derinden

Belli ki çok şey geçmiş serinden

Bir görmeliydiniz garip halini

Hüzünle doluyum hiç bilen yoktur

Akar gözyaşlarım bir silen yoktur

Her gün bu masada kadehim tektir dedi

Gözlerinden döktü yaşları

Canım dedi diye canımı verdim

Soyundum derimi yoluna serdim

Anlayıver halimi ben sona geldim dedi

Gözlerinden döktü yaşları

Yaşamama değer gün mü var dedi

Benim gibi yanan gül mü var dedi

Ölümden öteye yol mu var dedi

(Tanıtım Bülteninden)