Evine Yollanmamış Şiirler

Kalp, evdir.
Tüm fırtınalı duyguların yaşandığı,
Yağmurun, güneşin tadının bulunduğu,
Ufalanmaya yüz tutmuş.

Kalp, evdir.
Her odasında bir insan,
Her insanda bir anı,
Her anıda bir bırakılmışlık.

Kalp, evdir.
Anıları ısıtmak için bazen kendi canını yakarsın,
Başka bir yaşamışlığa kıyarsın.
Gözyaşları kapının girişinde seni bekler.

Kalp, evdir.
Bazen bir şiiri yakıştırırsın,
Bazen de korkaklığını.
Her deprem biraz eksilmek.

Her kalp kendi evinin enkazını bir şiirde taşır.