Firkat-i Canan: Bir Aşk Destanı

Can canandan ayrı düşmüş ise
Dikenli gonca gülde, kiraz çiçeğinde
Sefil giyimli, gönlü zengin, garip özünde
Cemalini benzettiğin sahte bir cennette
Serap görmüş gibi baktığın başka bir yüzde

Bir ceylan yavrusunun gözünde
Zümrüdüanka kuşunda ya da başka bir mitolojide
Bir mucizede ya da ilahi bir güçte
Can cananını arar, ayrı düşmüş ise

Ararsın da bulamazsın
Mavi gökyüzünde, güneşte, ayda, yıldızlarda
Çöllerde, şelalenin akışında, dağlarda, denizlerde
Bir ılık bahar melteminde, serin söğüt gölgesinde
Nisan yağmurunda, gökkuşağında, toprak kokusunda

Balık değil ki denize dalıp avlayasın
Kuş değil ki uçup yıldızlarda yakalayasın
Maden değil ki kazıyıp toprakta bulasın
Aradığın sinede, en derinde, çıkmazlardasın

Kurumuş gözyaşların sönmüş volkanlar gibi
Boynuna asılmış aşkın ayrılık kolyesi
İçinde çağlayan sevda nehri
Bulamıyor yönünü, kurumuş gönül denizi

Bir elmanın yarısı gibi
Aldığın her nefes yarım sanki
Soludukça düğümlenir göğüs kafesi
Yol çıkmaz yol, çaresi ne ki?

Bu dünyada kavuşmak haram ise size
Birleşmek kalmışsa ahirete
Hak vuku bulur zamanı gelince
Kimbilir, bitti dediğin yerde
Cennetin kapıları açılır her ikinize

(Tanıtım Bülteninden)