Gülbahar

Bu romanı Melek Tavus'un masum çocuklarından ‘'Af Dilemek'' için yazdım.
Masum bir halkın kendi hallerindeki yaşantılarını ve sistemli olarak gördükleri zulmü öğrendikten sonra her şeyi gözler önüne serme adına söz uçmasın yazı kalsın diyerek GÜLBAHAR'ı yazma sorumluluğunu duydum.
Kitlesel yara dokularını yazdığım her cümlede yüreğimin derininde hissettim. Utandım.
Zulmü ve zorbalığı alt edecek olan; farklılıkların yeryüzünü zenginleştirdiğini ve yaşamı daha anlamlı ve renkli bir hale getirdiğinin bilincine varmaktır.
Yeryüzüne ait doğru ve güzel olan her ne varsa; yaşamdan, yaşamaktan ve kardeşlikten yana cümleler kurduracak iyilik ve merhamet dolu masal gibi bir yeryüzü insanım diyebilen her birey gibi benim de umudumdur.

(Tanıtım Bülteninden)