Haliç

Güneş, usul usul yükselerek surların burçlarına vuruyordu. Haliç dingindi, masmavi bir çarşafı andırıyordu. Acıların, sevinçlerin, aşkların, savaşların, yokluk ve yoksulluğun binlerce yıllık tanığıydı. Tarihin dehlizlerinde ona dair nice giz vardı. Gün ışığına kavuşan sırlar, sakladıklarının yanında hiçbir şeydi. Kilitli bir sandık gibiydi. Her sabah sularını ısıtan güneşle parıldıyordu şehrin en güzel yerinde. Tersanede vurulan her çekicin çıkardığı ses, onun yürek atışıydı; dalga dalga yayılırdı şehre. Şairlerin dizelerinde, ressamların tuvallerindeki sayısız renkti.

(Tanıtım Bülteninden)