İslam Düşüncesinin Siyasal Ufku

Siyasal İslamcı düşünürler, İslam'ın tabiatı icabı siyasal bir karaktere sahip olduğunu ve din ile devlet arasında zorunlu bir ilişkiyi talep ettiğini ileri sürdüler. Siyasal İslamcılık ve çağdaş İslam teolojileri, esasen Ortaçağ İslam dünyasının fikriyatına referans veriyorlar. Gerçekten de sözkonusu düşünce ve tezlerin derinlikli bir değerlendirmesi, Ortaçağ İslam düşüncesinin analizini gerektiriyor. Zerrin Kurtoğlu'nun berrak bir dille yazılmış eseri, Ortaçağ islam dünyasındaki din-felsefe ilişkilerini siyaset sorunu açısından ele alarak bu ihtiyaca cevap veriyor. İslam düşüncesinin bu parlak döneminde (Farabi, Gazali ve İbn Rüşd'de) din ile felsefe arasındaki "kronik" gerilimi ve bu gerilimin siyasal alandaki tezahürünü inceleyen Kurtoğlu, siyaseti yönetime (yönetim oyununa) indirgeyen bir geleneğe dikkat çekiyor. Siyasetin özerk alanının iptali pahasına, ahlak ile siyasalın özdeşleştirilmesi pahasına yürüyen bir gelenek... İslam felsefesinin bu geleneği siyaseti tamamen boğar, imkansızlaştırır mı? Yoksa bu felsefenin siyasete - belki tabiyat derecesinde - bağlılığı, -akla değil ama! - kanılara, retoriğe verdiği önem, siyasal alanın özgüllüğüne bir fırsat açar mı? Her halükarda, İslam-siyaset ilişkisine, akla ve iktidara ilişkin sorunların Vahiy'de değil, İslam felsefesinde aranması gerekiyor.



Sayfa Sayısı: 296

Baskı Yılı: 2013


Dili: Türkçe
Yayınevi: İletişim Yayıncılık