Kandil

“Erkeğim ben: Doğuramam bir daha seni“.
“Şiir kazadır yanlış göz değiştirirse makası“.
“Bu mürekkebin gizli falını açmayın açabilirseniz“.
“-Beşir Fuad, yanlış kardeşim benim“.
“İki kişiyim ben ki durmadan ayrıldım kendimden“.
Kandil, 20 yaşında.
(Arka Kapak)
Kaynak Meseli
Ağacı derisinden sıyırıyorum.
Bir iklim gelgiti içinde gelişiyor
günün çıbanı: Kor siyahın bünyesinde
çoğalıyor meşin derin deri izi.
Bu neşeyle kanı denetleyen
yaşlı çocuk umutsuzluğa çiziyor
etin eksenini.
Coşuyor, ürküyor belki usulca
yayılıyor ateşin, yalımım katsayısında.
Soruyor:
Güneşin sızdığı çatlakta mı ışık?