Kavuşma

(...)

Eski bir şarkı olurken fonda do,

Eser gelir bazen delice bir si.

Tesadüfler, art arda dizilirken,

Camdan cama bitiverir çiçekler.

Belki de sen, hayatımın ezgisi;

Doğru bildiklerimiz aslında ne ki?

Sahnede devleşen iki oyuncu gibi,

Hep sahtesiyle işlenmekte gülüşler.

Belki de ben, son gününde dünyanın

Depremler, salgınlar, yangınlar olurken

Aksam diye düşünürüm sana doğru,

Birer birer dökülse içimde birikenler.

(Tanıtım Bülteninden)