Kayıp Martı

Fırtınası göğe savrulur zemheri kışın

karaya karaya kanat çırpar martılar

benim geceme ilmek ilmek sen doğarsın

yok olurum dipsiz karanlığında

kavrulurken tenim tenimin harında

iki kayıp martıyız seninle

kızıl şerbet sonsuzlukta

çaresiz

rotasız

pusulasız

medet umarken bir yanıp bir sönen

deniz fenerlerinden

kanadı kırılmışçasına en derinden

yükselemez göğe çığlık çığlığa kayıp martılar

sonra birden apansız

uyanırız vadesi dolmuş zamandan

uyanırız kurulu her bir andan

öperiz aşkı

benim kasıklarımdan

senin yanık omzundan…

(Tanıtım Bülteninden)