Köylü Devrimci Börklüce Mustafa _{Destan "vekayiname"}

Sen hiç böylesine yaşamadın Bedreddinhiç yaşamadın acı'nın böylesini:bir engerek gibi ısıra-parçalaya aktı durdu tenimdeyırtarak aldılar yensiz, yakasız giysimihaykırdı kırbaç yarıklarını çıplaklığımvurdular yüzüm üstü bir kalas çarmıhakırıldı bir fanus gibi!sökercesine gerdiler kollarımımıhladılar avuçlarımdanyüreğime kadar yırtıldı etimvaryozlarla kırdılar dizlerimiayak kemiklerimi kırdılarapışlarımı kanatarak ayırıp bacaklarımımıhladılar tabanlarımdanhançerlerle oydular küreklerimi, kaba etlerimiyanar mum gömdüler Bedreddin!eridi etimdağıtmak istediler içimdeki şöleniinancımı yıkmak istediler: yıkılmadım!bir deve üstünde gezdirdiler Ayasluğ'dagücü bilinsin diye Çelebi Mehemmed'inçarmıhtan alıp, ipe çektilerçatlayıp, yarıldı güneşte etimçırılçıplak sallanıp durdum iki gün boyutükenmek bilmedi kinleri, korkularıipten alıp, paraladılar gaddarelerlealdılar yatağanla kellemiballa yuğup, bal kavanozuyla ilettilerkan çerçisi Çelebi Mehemmed'e!