Köz

Umudum gençleri...

Hayat yorgunları...

Boyun eğmeyen Deniz, sönmeyen Işık...

Kadınların gözdesi, çilingir sofralarının sırrı bir Terzi...

Alemlerin Sultanı yada dalından koparılan bir Kan Portakalı...

263 maden işçisi...

Her gün sokakta rastladığınız insanlar, kaderin cilvesi ya da feleğin tokadıyla değil hayat mücadelesinde bir araya geliyorlar... Zonguldak, Kozlu, 1990...

Hayat acılardan, dertlerden, tasalardan yoğrulmuyor ama "umut son"lara da ulaşılmıyor... kimse kahramanların hayatına yaşamıyor ama herkes kendi hayatının kahramanı....

Kaderini belirleme, hayatına sahip çıkma mücadelesi verenlerin hikayesi: bıraktığın bir ize dair "Sen"in, alevleneceğini bildiğimiz  umuda dair pek çoğumuzun hikayesi değil midir?

Eğer külleri arasında doğacaksa mücadele, o küllerin arasında mutlaka bir köz bırakılmıştır...