Marin

“Mevsimsiz kalmış adette

Yaklaşan alev olacak içinizde,

Açılmıyordu onsuz

Hazımsızlığın dar olan düş perdesi.

İşte bir ucu sizde,

Diğer ucu bizde kaldı

O aynı teranelerin.

Siz o acıya göğüs gerdiğinizden beri

Dumansız çokça bir ateş kararttı alnınızı.

Bırakmayıp

Hep orda yoldu diye,

Çoktan unuttunuz

Ördüğü günü saçlarını.”

(Tanıtım Bülteninden)