Marsyas Ölür Dirilir

Toplumsal sorunların, çelişkilerin bireyi sarstığı; bireyin duygu ve düşüncelerindeki izleri işleyen şiirlerdir bunlar.
Yaşamımızı kuşatan doğa; bu şiirlerde, bitki adları, çakıllar; bazen kuru bir çiçek bazen bir dağın gölgesi olarak görünmekteler.
Güncelin olduğu kadar tarihin; toplumun olduğu kadar da doğanın şiirleridir bu okuyacaklarınız.

Yedi renkli günün içinde söyledim şarkımı
Dokuz delikli sesimle.
Topraktan değil;
Su boylarından, sazlıklardan geldim...
Çatlayan bir sesin ipliğiyle dolandım
aranızda

Küçüklüğümde zillerle konuşmuşum
Günbatımında tef'in üstündeydim
Bir zaman Tuşpa'da kral
Bir zaman leventtim Barbaros'un yanında.
Kös davula yetişemedim.

(Tanıtım Bülteninden)