Mavi Adam Yeşil Kız

Mavi adam;

Açık griye döndü.

Sonra güneşe İnat,

Siyahlara büründü.

Yorgun bir kertenkele,

Etrafı süzdü endişeyle.

Masumiyetinin aksine,

Gökkuşağına sürtündü.

Gökkuşağı zaten iki büklümdü,

Islak merdiveni yere düşürdü!

Mavi adam;

Hem gürledi, hem süzüldü.

Bunu gören yeşil kız;

Dağlara, tepelere, ovalara bölündü.

Siyah kuşanmış mavi adam;

Bıraktı gözyaşlarını.

Ve yeşil kız;

Güldü de güldü.

Mavi adamın her ağlayışı,

Yeşil kıza ömürdü.

(Tanıtım Bülteninden)