Mektup

Yüreğim denizler gibi dalgalanıp kabarıyor. Sanki bir şeyler çağlıyor. İçimdeki dağdan kayalar yuvarlanıyor. Dağ delindi, gürül gürül sular akıyor! Nehirlerin yolu hep denize doğrudur. Su, aka aka yolunu bulur derler. Sahi su da mı aşık? Bazen sessiz sessiz çağlayıp gider, bazen bendine sığmaz taşar, Geçtiği yerlere hayat verdiğinin farkında mıdır? Yoksa divane aşık gibi yad elleri dolaştığının farkında değil midir?