Ölümün Yaşına Bastım

Seni unuttum, seni unuttuğumu unuttum.

Ve ben yine seni sevdim, seni buldum.

Bilemedim bilmemem gerekenleri, bildim.

Ve ben dert oldum, o büyük dert; kendim…

Aynadaki benle, bende ki ben farklı benden.

Ve ben, benliğimi kustum taaa yüreğimden.

Kendimi aldım karşıma, kimseyi almadan

Ve ben, böyle girdim, hiç çıkmamacasına ölümün yaşına.

Gözyaşı ile ıslanmış ruhumu,

Kuruması için, semavatin, vahyin rüzgârına astım.

Bilmem Mikail anlar mı bu durumu?

Azrail haberin olsun; ve ben ölümün yaşına bastım

(Tanıtım Bülteninden)