Papu ve Yaşlı Çınar

Çınar ağacı, Huzur Ormanı’nın en büyük ve yaşlı ağacıydı. Ormanda yaşayan herkes çınarın gölgesinde serinler ve piknik yapardı. Papu, yaşlı çınarın dibinde dinlenmeye bayılırdı. Sıcak yaz günlerinde yaşlı çınarın dibine uzanır, gölgesinde uyuklardı. Çınarın rüzgârda yapraklarını hışırdatması, Papu’ya müzik gibi gelirdi. Arkadaşları sincap ve tavşanla en güzel oyunlarını çınarın gölgesinde oynarlardı. Bir gün çınarın etrafında siyah sarmaşıklar belirdi ve çınarın gövdesini sarmaya başladı. Sarmaşıklar büyüdükçe, çınarın yaprakları dökülüyor, dalları kuruyordu. Ormandaki hayvanlar ve Papu şaşkınlık içindeydi.