Sapkın

Bağdat çarşısında yün eğiriyor biri.
Ayaklara kap tamir ediyor diğeri.
Bir başkası ise bilimin işçisi...
Birleşince bir olmanın değerini kaybediyor insanlar.
Fikirler sabit olunca, putlar gibi kolay devrilmiyor.
Karanlığa alışmış gözler, söndürmeye koşuyor yıldızları.
Bağdat çarşısında sevgiyi eğiriyor biri.
Ayaklar kaymasın diye dünyayı tamir ediyor diğeri.
Bir başkası ise sevginin havarisi.
Sapkın, yepyeni bir hikâyeyle anlatıyor on bin yıllık bir derdi.
Yürekler başkalarının yangınında ısınmaz ki...

(Tanıtım Bülteninden)