Sayılmayanlar

Bir kan gölünde dünyaya geldik
Kan balıkları gibiydik.
Dişi ve mağrur.
Soluk almayı öğrendik,
Yanımızdan akan kanlar arasında
Sonra çiçek açtık
Kanla sulanan topraklarda.
Kardelen dediler bize,
Oysa bizler kanı deldik de geldik.

"Şam'da bir Mardinli" romanındaki Makbule'nin yaşamı ile bize Güneydoğu gerçeğini, törenin bizi nasıl kıskıvrak teslim aldığını anlatmıştı yazarımız Numan Aydınoğlu.
Bu kez "Evlat Sayılmayanlar" da töreyi kader olarak görmememizi sağlayacak gizli kahramanların eğitim ve çağdaşlık hamlelerinin yarattığı umut ışıklarını yansıtıyor.
Türkan hocalar, Süpermen Ferhat amcaların taşıdığı ışıkla feodal kölelikten, birey olmaya yönelen uzun ve zahmetli yolculuğun mucizevi sonuçlarını nefes kesen akıcılıkla bir solukta okuyacaksınız.
Romanın sizi sardığına veya sizin zaten romanın içinde olduğunuza sonunda karar vereceksiniz.
-Kayhan Söyler

"Barışın temeli ve aydınlığın meşalesi kadınların elindedir. Toplumu kalkındırmak istiyorsanız kadınlarınızı eğitiniz."
.........
Yüreği yaralı bir ananın önünde durmayın. Ya vurun ya da yolundan çekilin.
.........
Hayat ne garipti. İki insan aynı dolmuşta yan yana oturmuşlardı. İkisi de ayni kişiye odaklanmıştı. Biri yaşatmak, diğeri öldürmek için.
.........
Bu defa fiziksel bir ölüm yoktu belki, ama kurşunların yerini alan davranışlar, bir aşkı hedef alıyordu, bir gençlik hayalini öldürüyordu. Herkesin biteceğini söylediği aşk öldürülmüştü.

(Tanıtım Bülteninden)