Siyaset ve Savaş Sanatı _{Tezkiretü’l-Hereviyye fi Hiyeli’l-Harbiyye}

Osmanlı padişahları arasında reformist kişiliği ile bilinen II. Mahmud (1785-1839), Yeniçeri Ocağı'nı lağvedince yerine Asâkir-i Mansûre-i Muhammediye adında yeni bir ordu kurdu. Bu ordunun eğitimi noktasında teorik altyapının oluşturulmasına da büyük ehemmiyet veren sultan, 15-20 yıllık kısa bir süre zarfında; Fransızca başta olarak çoğu Batı dillerinden tercüme olmak üzere “fenn-i harb” yani savaş sanatı sahasında hatırı sayılır bir literatür oluşturmuştur. Bu sahada, uzun yüzyıllar boyunca oluşturulmuş İslâm literatürünü de ihmal etmek istemeyen II. Mahmud, miladî XII. yüzyılda yaşamış çok yönlü müellif Alî b. Ebî Bekr el-Herevî'nin Selâhaddîn-i Eyyûbî'nin oğlu el-Melikü'z-Zâhir Gâzî (ö. 613/1216) için kaleme aldığı ve bir tarafıyla siyasetname bir tarafıyla da savaş sanatına dahil edilebilecekTezkiretü'l-Hereviyye fî Hiyeli'l-Harbiyye - Siyaset ve Savaş Sanatı isimli Arapça eserini de fenn-i harb (savaş stratejisi) bağlamında dikkate değer bularak İstanbul'da müderris olarak görevde bulunan Mehmed Ârif Hilmî Efendi'ye tercüme ettirmiştir. Elinizdeki çalışmada, bu tercümenin çeviri yazı metni ile günümüz Türkçesine çevrisi yanında, kaynak metin ve tercümesi hakkında bilgilerin verildiği bir inceleme bölümü de yer almaktadır. Diğer klasik metinlerin yayınlarında olduğu gibi bu eserin yazma nüshasının tıpkıbasımı da bu eserin sonuna eklenmiştir.

(Tanıtım Bülteninden)