Vatansız

Naum Melo'nun Nâmekân'ı, dil ve düşünce boyutuyla görmüş geçirmiş, nihayeti bilmiş bir derinliğin geniş yelpazesindeki yalın şiirlerden oluşuyor. Anlamsalda yakın uzak tarih göndermeleriyle göçlerin, sürgün ve katliamların yeni kuşaklara devrettiği kötü mirasın ürpertili karakterler olarak biçimlendirdiği Anadolulu sıradan kahramanların alışık oldu ortak hikâyeleridir konu nesnesi edilen. Şiirleşme katında şairin irdelemeleri seçmesiyle, susmaları kıymetlendirmesiyle alevlenen ontolojik boyutlu sorularının içe ve dışa yönelttiği dize okları ile çaresizliğe sorulan yer yer metafizik her türünden hasret şiirleri ve aşk ve şiirleridir nihayetinde kitapta vücuda gelen.

(Tanıtım Bülteninden)