Ve Karanlık

Uyanmak istiyorum. Birinin beni bu kâbustan uyandırmasını istiyorum. Tamamen karanlık… İnsan bembeyaz küçücük bir odanın içinde karanlıkta kalır mı? Vücudumun her yerinde enjektör izleri… Burnumda uyuşturucu ilaç kokuları… Tütün rengi sabahı hatırlıyorum ve aklıma geliyor her şey birer birer. İbrahim Bey ile olan konuşmalarımız ve bana koyduğu teşhis: Şizofreni. Sonra yalvarmalar, ilaçlar, hastane… Hatırlamak istemiyorum. Sesini duymak istiyorum. “Etyen, nerdesin? Sesime ses ver! Korkuyorum karanlık burası, Etyen. Al beni buradan. Nerdesin?” ve kolumda bir yanma hissi Etyen yine kayboluyor karanlıklarda, gelecek mi tekrar? Ben Etyen ile birlikte insan olmaya çalışanlara insanlığı öğretecektim, ben başkaydım, ben saygındım. “Etyen biri beni götürüyor, normal insanların yanına çekiyor biri beni. Normal olmak istemiyorum ben, kaçmalıyım, uçmalıyım. Kanatlarım… Kanatlarım nerede Etyen?” ve karanlık…

(Tanıtım Bülteninden)