Yağmurlara Tutulmuş Yüreğim

Bir hazandır yaşanan

Kuru yapraklar hatırlatır sonumuzu

Sararıp solmuş, renksiz ve ölgün

Ben mutlu olmaya çalışsam da

Bir feryat yükseliyor içimden

Yalnızım, anlatılmıyor

Yağmurlara tutulmuş yüreğim

Rüzgarlar acımasız

Bir ses sarsıyor beni derinden

Kırılıyor içimde bir şeyler

Kaçamıyorum bu yangın yerinden

Yalnızım, anlatılmıyor

Uzadıkça uzuyor zaman

Bir gümüşi parlaklığa çarpıyor yüzüm

Boşlukta donuyor her an

Ansızın kırıntılar avuçlarımda

Karanlıkta tel tel çözülüyorum

Yalnızım, anlatılmıyor

(Tanıtım Bülteninden)