Yakı

Sen akşam gelince
Yüzyıllık ağrıları atıyorum omzumdan
Tafrasını tarihin, günün ağırlığını
Yüzünün ince, narin yağmurları alıyor,
Veremli yanlarımı, ince
Derin sızılarımı
Öylece kurtuluyor ruhum kabuklarından
Senin gülümseyişin
Şairin kaçmak için tutunduğu tek zindan.