Yalnız Bir Adamın Kitabı

“Annesi ve babasıyla çekilmiş eski bir fotoğraf vardı. Babası Batılı tarzda bir kostüm giymiş, kravat takmıştı. Annesinin sırtında Çinli kadınların giydiği geleneksel bir elbise vardı. Annesi hayattayken bir gün havalandırmak için eski elbiseleri sandıktan çıkarırken ona yardım etmiş, bu koyu mavi ipek elbiseyi görmüştü, turuncu motifleri olan koyu mavi bir elbise. Fotoğraftaki renkler solmuştu. Annesi ile babası birbirlerine bakarak gülümsemişlerdi. Aralarında, incecik kollu, sıska bir oğlan çocuğu vardı, gözlerini kocaman açmıştı, sanki fotoğraf makinesinden çıkacak kuşu bekliyordu. Tereddüt etmeden fotoğrafı sobaya attı, karton hemen alev aldı, annesi ile babası kıvrılıp büküldü, bir an fotoğrafı çekip almak istedi. Çok geçti, fotoğraf gözlerinin önünde büküldü, tekrar açıldı: annesi ile babasının siluetleri küle dönüşmüş, biri beyaz, diğeri siyah ve ortalarındaki zayıf çocuk sararmaya başlamıştı...“