Yolun Sonu İnsan

mum ışığında kaybolan ayrıntıyım,
yanık tendeki acı…
donmuş bir gölü kırmadan
peşim sıra yürüyor can sıkıntısı. yürüsün…
hiç inkar etmedim gecenin kaçan huzuru olduğumu.
ellerimi avuçlarınıza emanet ettiğim de oldu,
gözlerimle yüzünüzü sildiğim de…
kurumuş nehirlerin yatağında
saklanan bir çift söze eğilmedim ama.