Yunus Emre

Bismillahirrahmanirrahim;

Yunus'un gönül bağına, kendimi bağladım. Sarkan olgun üzümlerinden, bir tanetattım. Kalbim, harman olmaya, dönmeye başlayınca; sözler boşaldı, gönülhazneme. İlm-i Ledün'den bir damla su damlatıldı gönlüme. Hızır (a.$) da hazneyeüfledi. Dönmeye başladı kalbim. Üç gün karıştı içimde, dinlenmeye çekildi veYunus'a;

-Sana bağlıyım, bürüneyim bedenine, gireyim ruhuna, dilin elbisesini çıkart bengiyeyim dediğim de;

-Tamam. Kendini yaz o zaman, çünkü ben, senleyim. Kalemi aldığında da nefsiterbiye, edep elbisesine girdiğin ve ilmimi, verilen hallerimi, hallerini kâğıda yaz.

Harcımızı dök. Bütünlüğümüz bu kitapta oluştu. Ben ve senleri okut, kolayokuyanlara gelsin. Yaşadığımızı yaşarlar mı? Yaşayanlarla beraber oluruz.

Zarar gelmez birlikteligimizden. Zarar gelir diyenler ziyanı bulmasın.

Sözümüz gönlü açığa. Değdik hayatlara, parçan olduk.

Böylece kalbim hazırlanmış, dilim hazır olmuş, kalem de yazmaya başladı.

Hayatı ibret alınacak, gıpta edilecek. Kalemim doğruyu, dürüstü yazacak; otuz birsene Tabduk'un kapısında kalmış. Yunus'un ve Tabduk'un da hakkında oluşmuşdoğru bilgileri, bu kitapta toplamış. Beni de siz okuyucuları da yaşatmış değimlidir?

Ben yunus'a bürünen şer hoş'um. Onu bütün benliğim ve kalbimle ilhamımı dadahil, her halini birebir yaşadım. Çünkü Yunus'un İlmi Ledün'lü olduğunu evveldenbiliyordum, bende onun bulunduğu ilmin bireyiyim. Anlatmaksa bizlere düşer.

Ledün ilmi ise; meşakkatsiz yokun yok olduğu ilimdir. Tavuğun gagalamasını,yılanların sıkmasını, tayyi mekânın da içinde olduğu bu hayatı Ledün denizinedalarak, dilime üflenerek, bilerek yazdım. Olmaz mı sizce? Olur! Yunus, nasıl Yunusoldu! Nasıl hakikate erdi! Nasıl kazandı! Bunları okuyun öğrenin. Sizde onun gibi,yaşamaya çalışın, niyet edin kolaylık gelir. Bende Yunus'a dedim;

-Dil elbiseni emanet verdin. Ben senin bu emanetini vermesem, sahip olsam,yinede ister misin elbiseni? Dedim. O da;

-Yok, dilim eskidi. Yeniyi giydim, dar geldi daha yeniyi diledim, bol geldi. Neyapsam elbise bulamadım. Dilsiz olmaya çene kapatıp, dili uyutmaya karar verdim.

Elbiseyle yatılmaz, benimde elbiseye ihtiyacım yok. Senler giysin, o halde. Ben,fakir Yunus'um bir elbisem vardı. Onu da, sana verdim! Dedi.

(Tanıtım Bülteninden)