Zühre

Gökyüzünde bir kuş belirdi. Süzülerek yeryüzüne indi ve ağır ağır içeri girdi. Zühre'nin vakti gelmişti. Ruhu, o kuşla birlikte göğe doğru, sonsuzluğa ve özgürlüğe kanat açmak üzereydi. Tam o anda, Umay Ananın sesi kalbinin en derinlerinden yükseldi: Sen sözünde durdun, Zühre. Artık bana ihtiyaç duyduğunda, beni kalbinin içinde bulacaksın. Çünkü sen, içindeki gücü ve ışığı keşfettin. Şimdi senin asıl yolculuğun başlıyor. Bu ses, bir annenin şefkati kadar yumuşak, bir toprağın sükûneti kadar derindi. * Bu kitap; kadim bir inançla, kadınlığın gücüyle, anneliğin sezgisiyle ve kalbin derinliklerinden gelen sesle örülmüş bir ruhsal uyanış hikâyesidir. * Zühre'nin yolculuğunda belki kendinizi, belki kendi Umay Ananızı bulacaksınız

(Tanıtım Bülteninden)