Rahatsız Edici Miktarda Kan

BİR KAN OKYANUSU

Tırnaklarla duvarlara kazınmış çığlıklar.

Ve gölgelerin içinden ona bakan… kendisi.

Kaçmaya çalıştığın her karanlık geçmişine çıkıyor, zihninde durmadan konuşan o ses gitgide daha gerçek oluyor.

Çıkış yok. İyi yok. Güzel yok. Umut yok.

Gücün bedeli sandığından daha büyük:

Canavarlar yalnızca karanlıkta saklanmaz.

Bazen onları ailemiz yaratır.

Ey sen bu yaldızlı kasrın

Ceset mavi kataraktlı sofu soytarısı

Söylendi say sana şarkısı şimdi cümle mahlukatın

Ki düşmüş batına bu raksın gölgesi azgın yadigâr,

Ant olsun ki şimdi sen

Sabah yıldızının terlemiş gaip odunda

Nefessiz bir fısıltıya uyananlardansın.

(Tanıtım Bülteninden)