Şii/ Usuli Geleneğinin Kur'an Yorumu _{Şerif Murtaza Örneği}

İslam dininin değişmez iki temel kaynağı olan Kuran ve Sünnetin anlaşılmasına ve yorumlanmasına yönelik İslam dünyasında zamanla farklı anlayış ve yönelişler ortaya çıkmıştır. İslami ilimlerin gelişim sürecinde nassları yorumlamada rivayet ve dirayet ekolleri şeklinde iki farklı yaklaşımın hem Sünnî hem de Şiî literatürde ortaya çıktığı bilinmektedir. Şiî dünyada hâkim mezhep haline gelen İmâmiyye ekolünde bu iki temel anlayış, ahbârî/rivayetçi ve usûlî/dirayetçi diye isimlendirilmiştir. Şianın siyasi anlamda İslam dünyasında etkin olduğu ve Şianın temel kaynaklarının yazıldığı hicri 4. asrın ikinci yarısı ile 5. asrın ilk yarısı, usûlî anlayışın güçlenmeye başladığı bir dönemdir. Usûlî geleneğin en güçlü temsilcilerinden biri olan Şerîf el-Murtazâ, eldeki Kuran metninin otantik/sahih olduğunu ifade etmiş ve Şianın tahrifçi Kuran tasavvurunu reddetmiştir. İşte elinizdeki bu eser; yaşadığı dönemde Şianın Kuran anlayışında dönüşüm gerçekleştirerek katkı sunmuş Şiî bir âlim olan Murtazânın Kuran tasavvurunu ve yorum yöntemini ortaya koymaya çalışmaktadır. Böylelikle Şianın gerek Kuran tasavvurunun gerekse tefsir anlayışının yekpare bir yapı arz etmediği ortaya çıkacaktır. Murtazânın yorum yönteminin incelenmesi, aynı zamanda Şianın usûlî tefsir geleneğinin bir çeşit belirlenmesi anlamına da gelmektedir.
(Tanıtım Bülteninden)



Sayfa Sayısı: 368

Baskı Yılı: 2016


Dili: Türkçe
Yayınevi: Fecr Yayınları